Η Αμπέτειος Σχολή Καΐρου αποτελείται από τρία τμήματα. Το Αραβικό και το Αγγλικό, που στεγάζονται στο κτήριο του Ντεμερντάς και το Ελληνικό, το οποίο από το 1995, στεγάζεται στο Σπετσεροπούλειο στην Ηλιούπολη. Το Ελληνικό τμήμα της Αμπετείου Σχολής διδάσκει την ελληνική γλώσσα ακολουθώντας το Ελληνικό πρόγραμμα και επιπλέον διδάσκει και την Αραβική όπως καθορίζει το Υπουργείο Παιδείας της Αιγύπτου. Έχει 17 Έλληνες καθηγητές για το Ελληνικό, τρεις Αιγύπτιους για το Αραβικό πρόγραμμα και έναν επιθεωρητή αραβικών. Διαθέτει εργαστήριο Πληροφορικής, Φυσικής-Χημείας, Βιβλιοθήκη, Ιατρείο, αίθουσα πολλαπλών εκδηλώσεων και θεατρική σκηνή.

Πλην των ελληνικών γραμμάτων προωθεί και τον Ελληνικό Πολιτισμό, στοιχείο απαραίτητο για μια σφαιρική παιδεία. Για αυτό πέρα του διδακτικού της έργου, η Αμπέτειος Σχολή διοργανώνει ημερίδες και συνέδρια σε συνεργασία με άλλους φορείς προωθώντας ακόμα περισσότερο τον Ελληνικό πολιτισμό. Οργανώνει αθλητικούς αγώνες με άλλα σχολεία και συμμετέχει στη Μαθητιάδα, τη Βουλή των Εφήβων και σε προγράμματα κατασκήνωσης και φιλοξενίας στην Ελλάδα.

Ιστορία

Η Αμπέτειος Σχολή ιδρύθηκε από τους αδελφούς Άμπετ, το Ραφαήλ, τον Ανανία και το Γεώργιο. Ο Γεώργιος ήταν ο πρώτος που εξέφρασε την επιθυμία να ιδρυθεί σχολείο όπου να διδάσκονται τα ελληνικά γράμματα. Το 1849 πεθαίνει και αφήνει όλη τη περιουσία του για το σκοπό αυτό. Όταν το 1856, πραγματοποιήθηκε η συνέλευση των Ορθοδόξων Ελλήνων, για την ίδρυση Σχολείου και Νοσοκομείου, τα άλλα αδέλφια Ραφαήλ και Ανανίας Άμπετ, προσέφεραν το σπίτι που έχτιζαν την εποχή εκείνη στην Τσουβανία. 'Ορισαν ως πρώτη γλώσσα την Ελληνική και τα επίσημα εγκαίνια του σχολείου έγιναν το 1861. Τότε συνετάχθη ο κανονισμός λειτουργίας του και αρχίσαν επισήμως τα μαθήματα. Την ίδια χρονιά πεθαίνει ο Ανανίας αφήνοντας τη περιουσία του στην Αμπέτειο Σχολή.

Οι Άμπετ, φοβούμενοι τη ρευστότητα της εποχής, ήθελαν να θέσουν τη Σχολή υπό την προστασία του Πατριάρχη. Όμως αυτό δεν κατέστει δυνατό λόγο της κακής σχέσης που είχε διαμορφωθεί εκείνη την περίοδο. Τελικά το 1863, η Σχολή ετέθει υπό τη Ρωσική προστασία. Η προστασία αυτή αφορούσε τα υλικά μέρη και τα γενικά συμφέροντα και δεν είχε σχέση με τη διοίκηση η οποία και παραχωρήθηκε στη Μονή Σινά. Το καταστατικό ορίζει ότι η διοίκηση της Σχολής ανατίθεται σε εφορεία με πρόεδρο τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο Σινά Φαράν και Ραϊθώ και άλλα 8 μέλη. Η εννεαμελής εφορεία είναι ισόβια.

Το 1866 πεθαίνει και ο Ραφαήλ αφήνοντας τη περιουσία τους στη διάθεση της Σχολής.

Το 1876 ιδρύθηκε Αραβόφωνο τμήμα με πρόγραμμα του Αιγυπτιακού Υπουργείου Παιδείας. Το  1900 λόγω του μεγάλου αριθμού των μαθητών, η σχολή μεταφέρεται σε νέο κτήριο, στην οδό Φουάντ και το 1955 μεταφέρεται στο κτήριο του Ντεμερντάς στην περιοχή του Χαντάικ Ελ Κόμπα όπου λειτούργησε, επίσης, Εμπορικό και Επαγγελματικό Λύκειο.